Vloerverwarming (2)

Nadat de staalmatjes liggen, kunnen de vloerverwarmingsbuizen (3 x woordwaarde) geplaatst worden. Deze kunnen op verschillende manieren vast gezet worden. Hier is gekozen voor nylon kabelbinders (alleen die met zo'n RVS lipje mogen officieel Ty-Rap® genoemd worden, bedacht door Thomas & Betts in 1958 - bron: Wikipedia). Hier zijn ze nog niet afgeknipt. De 'staartjes' moeten nog 'geoogst' worden.


...en hier zijn de staartjes wel geoogst. Om precies te zijn 1000 stuks... Al met al heeft het aantrekken en afknippen me drie blaren opgeleverd (computerhandjes).


Ik heb ervoor gekozen om vier groepen te leggen. De oppervlakte is net geen 40 m2, bij een buisafstand van 10 cm komt dit neer op ongeveer 400 m buis. Bij drie groepen zou de lengte per groep net effe te groot worden (praktijk: max. 125 m buis per groep). Dus vier groepen van 100 m. De buis is van het type PE-RT (Dowlex, Polyethyleen - Raised Temperature Resistance).


Omdat het hier een enkele ruimte betreft zijn de groepen 'door elkaar heen' gelegd. Dus niet zoals gebruikelijk vier naast elkaar gelegen 'slakkenhuisjes', maar een grote slakkenhuis met vier groepen. Heb wel effe de compter nodig gehad om dit uit te tekenen en ervoor te zorgen dat de groepen vergelijkbare buislengtes kregen. Naast elkaar liggen nu achtereenvolgend:

1. Aanvoer groep 1
2. Afvoer groep 2
3. Aanvoer groep 3
4. Afvoer groep 4
5. Aanvoer groep 4
6. Afvoer groep 3
7. Aanvoer groep 2
8. Afvoer groep 1

Voordeel: In het voor- en najaar kunnen een of meer groepen uitgezet worden en wordt toch nog het hele oppervlak verwarmd. Er zijn vast ook nadelen, ik heb ze echter nog niet gevonden...