De Terheijdentjes: De keuken in de keuken

Het heeft een tijdje geduurd, maar hier komt weer een update van onze verbouwing. De 'keuken in de keuken'... De kastjes zijn hergebruikt, opnieuw gerangschikt, verkleind, geschuurd, geplamuurd, geschilderd, geschuurd, geplamuurd, geschilderd, geschuurd, gekit en geschilderd. Heb ik al gezegd dat ze geschilderd zijn... Pfff.

Op de volgende foto zie je een deel van de bovenkastjes en de 'lichtbak' boven de kastjes. Een mooi - en vooral zwaar - stukje MDF.

Onder de kastjes zie je een smal lichtlijstje. Ook weer van MDF met natuurlijk een gefreesd (kofschip?!) randje.

Onder het aanrecht een kastje met de nodige utilities. D'r komt overigens nog meer bij als de spoelbak geplaatst is. De voorbereiding hiervoor is al zichtbaar (afgedopt).

Dit wordt het fornuis. Hier nog op wieltjes. Hopelijk past alles een beetje.

En dan het werkblad. Zoals veel van de nieuwe onderdelen gekocht via een internetwinkel. Dat ging alleen bij dit blad niet zonder slag of stoot. Nee, de afmetingen waren goed ingemeten en overgenomen, alleen de klantvriendelijkheid - en daar houden we het maar even bij - liet toch wel wat te wensen over.

Best spannend het plaatsen van zo'n blad. Je hebt er toch aardig wat doekoes aan besteed... Dat moet dus in een keer op de juiste plek komen te liggen. Zeker met zo'n hoek met aan twee kanten een bladdeel moet je zeker weten dat de platen op de juiste plek verlijmd worden. Achteraf nog een beetje verschuiven is er namelijk niet bij. De bladdelen worden overigens met een kleurloze MS Polymeer 'tegen elkaar' gelijmd. Dit zorgt overigens niet voor veel trekkracht, maar vooral voor afschuifkracht en natuurlijk waterdichtheid.

Vanwege de smalle randen voor en achter de spoelbak hebben we ervoor gekozen om dit deel van het blad te laten rusten op een stevige plaat multiplex. Dit om doorbuigen en dus breken van het graniet te voorkomen. Er wordt op deze plek toch bijna 80 cm. overspannen zonder noemenswaardige ondersteuning.

Bij het lijmen met MS Polymeer moet je er trouwens voor zorgen dat je de bovenkant van het blad goed afplakt, zodat hier geen lijm op komt. Hierboven is te zien hoe het blad afgeplakt is voordat ik de spoelbak ingelijmd heb. Dit gebeurt overigens met dezelfde lijm (MS Polymeer).

Hieronder het meest rechtse bladdeel. We hebben overigens gekozen voor een 'gevlamd' (ookwel 'anticato' of 'antiek' of 'gebrand') blad. Dit blad ziet er rustiek uit maar heeft wel een potentieel nadeel: het is de meest poreuze variant van granieten bladen. Het is dus zaak om het blad goed te impregneren voor gebruik. En dan kun je natuurlijk geen lijmresten gebruiken (zie hierboven).

Hieronder zie je hetzelfde blad na kleurverdieping en impregnering. Daar waar het blad eerst nog wat stoffig en grof aanvoelde, is het nu diep van kleur en veel gladder. Het water blijft er parelend op staan. Een heel mooi resultaat...

Maar we lopen iets voor op de feiten. Er zijn intussen ook de nodige deurtjes geplaatst. De scharnieren hebben we uit de 'oude' keuken gehaald, de deurtjes zijn echter nieuw. We hebben gekozen voor gefoliede deurtjes (22 mm dik) vanwege de onderhoudbaarheid. Als alternatief wordt tegenwoordig vaak voor gelakte deurtjes gekozen, echter deze zijn wat stootgevoeliger... Wel zijn de foliedeurtjes statischer en trekken dus makkelijker vuil aan. Bovendien is er op termijn het risico dat de folie los gaat komen van het MDF, mede onder invloed van hitte, bijvoorbeeld in de buurt van de oven. T'is maar waarvoor je kiest...