Bijna klaar

Inmiddels leven we al in onze 'leefkeuken'. Het is nog niet 100% af, maar toch alvast een aantal details. Als eerste de - gevulde - apothekerskastjes aan weerszijde van het fornuis.

De koelkast staat aan de ander zijde van de doorgebroken muur. We hebben gekozen voor een grote koelkast zonder vriesgedeelte. We hebben overwogen om - vanwege het fraaie uiterlijk - voor een RVS-koelkast te gaan. Door de extra kosten (ruim 300 Euro meer) en het feit dat je dan niet meer met magneetjes kunt werken, hebben we hier niet voor gekozen. Wel een A++ koelkast, dus we kunnen met een gerust milieu-geweten slapen.

Hier een kijkje in de hoek van de keuken. Je kan nog net zien dat de vaatwasser nog zonder frontje is. Verder mist nog de omlijsting rond het raam en de waterscheiding tussen werkblad en vensterbank. De kraan op de RVS spoelbak is vrij robuust. Hoewel het RVS van de spoelbak dik genoeg is, staat de kraan toch vrij wiebelig. Ik heb er dan ook voor gekozen om de onderzijde van de spoelbak - op de plaats van de kraan - te verstevigen door er op die plek een dik stuk multiplex onder te lijmen.  

Een overzichtsplaatje:

Een detail van de bladaansluiting:

Nog wat foto's van de rest van de keuken... Ook hier moeten nog wat lijsten rond de raamombouw.

Ook hier moet nog een toplijst rond de deur. Deze zal op de plint rusten.

Nu nog wat fraaie lampen uitkiezen en een grotere tafel (is inmiddels besteld, wordt 270 m. lang). Anneke is de kerstkaarten aan het schrijven, en mijn Sinterklaas-surprise staat in de vensterbank... Het kleine broertje van de eend die je nog net door het raam kunt zien.

De deur naar het achterhuis en een vensterbank vol met adventskalenders.

En dan nog twee fotootjes met de lampjes aan...

De keuken in de keuken

Het heeft een tijdje geduurd, maar hier komt weer een update van onze verbouwing. De 'keuken in de keuken'... De kastjes zijn hergebruikt, opnieuw gerangschikt, verkleind, geschuurd, geplamuurd,  geschilderd, geschuurd, geplamuurd, geschilderd, geschuurd, gekit en geschilderd. Heb ik al gezegd dat ze geschilderd zijn... Pfff.

Op de volgende foto zie je een deel van de bovenkastjes en de 'lichtbak' boven de kastjes. Een mooi - en vooral zwaar - stukje MDF.

Onder de kastjes zie je een smal lichtlijstje. Ook weer van MDF met natuurlijk een gefreesd (kofschip?!) randje.

Onder het aanrecht een kastje met de nodige utilities. D'r komt overigens nog meer bij als de spoelbak geplaatst is. De voorbereiding hiervoor is al zichtbaar (afgedopt).

Dit wordt het fornuis. Hier nog op wieltjes. Hopelijk past alles een beetje.

En dan het werkblad. Zoals veel van de nieuwe onderdelen gekocht via een internetwinkel. Dat ging alleen bij dit blad niet zonder slag of stoot. Nee, de afmetingen waren goed ingemeten en overgenomen, alleen de klantvriendelijkheid - en daar houden we het maar even bij - liet toch wel wat te wensen over.

Best spannend het plaatsen van zo'n blad. Je hebt er toch aardig wat doekoes aan besteed... Dat moet dus in een keer op de juiste plek komen te liggen. Zeker met zo'n hoek met aan twee kanten een bladdeel moet je zeker weten dat de platen op de juiste plek verlijmd worden. Achteraf nog een beetje verschuiven is er namelijk niet bij. De bladdelen worden overigens met een kleurloze MS Polymeer 'tegen elkaar' gelijmd. Dit zorgt overigens niet voor veel trekkracht, maar vooral voor afschuifkracht en natuurlijk waterdichtheid.

Vanwege de smalle randen voor en achter de spoelbak hebben we ervoor gekozen om dit deel van het blad te laten rusten op een stevige plaat multiplex. Dit om doorbuigen en dus breken van het graniet te voorkomen. Er wordt op deze plek toch bijna 80 cm. overspannen zonder noemenswaardige ondersteuning.

Bij het lijmen met MS Polymeer moet je er trouwens voor zorgen dat je de bovenkant van het blad goed afplakt, zodat hier geen lijm op komt. Hierboven is te zien hoe het blad afgeplakt is voordat ik de spoelbak ingelijmd heb. Dit gebeurt overigens met dezelfde lijm (MS Polymeer).

Hieronder het meest rechtse bladdeel. We hebben overigens gekozen voor een 'gevlamd' (ookwel 'anticato' of 'antiek' of 'gebrand') blad. Dit blad ziet er rustiek uit maar heeft wel een potentieel nadeel: het is de meest poreuze variant van granieten bladen. Het is dus zaak om het blad goed te impregneren voor gebruik. En dan kun je natuurlijk geen lijmresten gebruiken (zie hierboven).

Hieronder zie je hetzelfde blad na kleurverdieping en impregnering. Daar waar het blad eerst nog wat stoffig en grof aanvoelde, is het nu diep van kleur en veel gladder. Het water blijft er parelend op staan. Een heel mooi resultaat...

Maar we lopen iets voor op de feiten. Er zijn intussen ook de nodige deurtjes geplaatst. De scharnieren hebben we uit de 'oude' keuken gehaald, de deurtjes zijn echter nieuw. We hebben gekozen voor gefoliede deurtjes (22 mm dik) vanwege de onderhoudbaarheid. Als alternatief wordt tegenwoordig vaak voor gelakte deurtjes gekozen, echter deze zijn wat stootgevoeliger... Wel zijn de foliedeurtjes statischer en trekken dus makkelijker vuil aan. Bovendien is er op termijn het risico dat de folie los gaat komen van het MDF, mede onder invloed van hitte, bijvoorbeeld in de buurt van de oven. T'is maar waarvoor je kiest...

Het plaatsen van de scharnieren...

En aan de binnenzijde een deurdemper (IKEA): 

Voor de liefhebbers:

Impressie 'deurdemper'.

Impressie 'apothekerskastje'.

Impressie...

Een impressie nadat het plafond geverfd is en de wanden eenmaal in de latex zitten. Hier moet nog een afwerklaag 9010 op. We kiezen voor satijn op de wanden en mat (wit) voor het plafond.


De vloer moet (nog steeds) gevoegd worden. De voegen worden antraciet grijs. In een volgend bericht het resultaat hiervan.

Tegelen (aarrch...)

Het tegelwerk - en waarom makkelijk doen als het moeilijk kan!!! We hebben gekozen voor een kei harde, dikke tegel en gaan die dan ook nog eens in Romeins verband leggen. Het heeft me VEEL meer tijd gekost dan gepland om die tegels enigszins naar tevredenheid te plakken.


Bij Romeins verband kun je de voegkruisjes wel bij de bouwmarkt laten. Omdat de afmetingen van de tegels verschillend zijn, krijg je nooit voegen met gelijke breedtes. Op dezelfde afstand liggen nu eenmaal de ene keer meer, en de andere keer minder tegels. Dus het aantal voegen - en dus de breedte per voeg - is steeds verschillend. Da's voor een pietleut als ik moeilijk te verkroppen.


Op bovenstaande foto is het patroon te zien. Er wordt gewerkt met vier maten tegels:

• 20 x 20 cm
• 20 x 40 cm
• 40 x 40 cm
• 40 x 60 cm

In het patroon komen steeds 4 keer de vierkante tegels en 2 keer de langwerpige tegels voor:

Het lijkt een heel onregelmatig verband, maar op bovenstaand plaatje is te zien dat het patroon telkens weer terug komt. Wie onze keukenvloer een keer in levende lijve komt bekijken mag beoordelen of het patroon foutloos gelegd is ;-)

In een volgende bericht het eindresultaat voordat aan de keuken zelf gewerkt wordt.

Metamorfose, de stucadoor is klaar

Al die noeste arbeid tot nu toe wordt in een klap verborgen door de stucadoor. Da's eigenlijk best frustrerend. Van de andere kant wordt nu wel duidelijk hoe het eruit gaat zien.

De vakman gebruikt tegenwoordig een spuit om het gips op te brengen:


Een slagroomspuit met bijbehorend resultaat. Je zou er zo met je vingers een lik van willen nemen...


Natuurlijk worden de hoeken voorzien van de nodige profielen. Die 'plakken' we gewoon even vast.

De eerste dag is de wand 'gesmeerd'. De tweede dag volgt het plafond. Ook hier weer zo'n smakelijke slagroomlaag:

En als je denkt dat een stucadoor net als ik met een Gamma-keukentrapje werkt, dan heb je het mis. Gewoon even de tijd nemen om een ruimtevullende verhoging aan te brengen. Daar heb je de rest van de dag plezier van...


Het gemack dient den mensch. In de volgende blog het tegelwerk.

Zijn we weer...

Al weer even geen tijd genomen om de blog bij te werken. Er is echter wel het een en ander gebeurd. Als eerste is er een afwerkvloer gesmeerd op de vloerverwarmingsbuizen. Het valt nog niet mee om dit goed vlak te krijgen - nietwaar Jaap. Aansluitend het plafond voorzien van gipsplaten. Een impressie:


Genoeg gipsplaatschroeven gebruikt?


Laat nu de stucadoor maar komen...

Vloerverwarming (2)

Nadat de staalmatjes liggen, kunnen de vloerverwarmingsbuizen (3 x woordwaarde) geplaatst worden. Deze kunnen op verschillende manieren vast gezet worden. Hier is gekozen voor nylon kabelbinders (alleen die met zo'n RVS lipje mogen officieel Ty-Rap® genoemd worden, bedacht door Thomas & Betts in 1958 - bron: Wikipedia). Hier zijn ze nog niet afgeknipt. De 'staartjes' moeten nog 'geoogst' worden.


...en hier zijn de staartjes wel geoogst. Om precies te zijn 1000 stuks... Al met al heeft het aantrekken en afknippen me drie blaren opgeleverd (computerhandjes).


Ik heb ervoor gekozen om vier groepen te leggen. De oppervlakte is net geen 40 m2, bij een buisafstand van 10 cm komt dit neer op ongeveer 400 m buis. Bij drie groepen zou de lengte per groep net effe te groot worden (praktijk: max. 125 m buis per groep). Dus vier groepen van 100 m. De buis is van het type PE-RT (Dowlex, Polyethyleen - Raised Temperature Resistance).


Omdat het hier een enkele ruimte betreft zijn de groepen 'door elkaar heen' gelegd. Dus niet zoals gebruikelijk vier naast elkaar gelegen 'slakkenhuisjes', maar een grote slakkenhuis met vier groepen. Heb wel effe de compter nodig gehad om dit uit te tekenen en ervoor te zorgen dat de groepen vergelijkbare buislengtes kregen. Naast elkaar liggen nu achtereenvolgend:

1. Aanvoer groep 1
2. Afvoer groep 2
3. Aanvoer groep 3
4. Afvoer groep 4
5. Aanvoer groep 4
6. Afvoer groep 3
7. Aanvoer groep 2
8. Afvoer groep 1

Voordeel: In het voor- en najaar kunnen een of meer groepen uitgezet worden en wordt toch nog het hele oppervlak verwarmd. Er zijn vast ook nadelen, ik heb ze echter nog niet gevonden...

Vloerverwarming

Nadat de voorzetwandjes gereed zijn, worden de voorbereidingen getroffen voor de vloerverwarming. Allereerst de gegalvaniseerde draadstaalmatjes. Nodig om de vloerverwarmingsbuizen op te bevestigen.


Omdat we geen radiatoren in de ruimte plaatsen, is de vloerverwarming de hoofdverwarming. De buizen worden dan op 10 cm afstand geplaatst. Handig als de matjes een raster hebben met dezelfde afmeting...


Omdat vooral bij natuurstenen tegels er een kans is dat normale wapening roestvlekken veroorzaakt, is gekozen voor gegalvaniseerd staal. Enne, had ik al gezegd dat ik nog een deur verplaatst had... Anders was het klusje natuurlijk te snel geklaard ;-)


De plek waar de vloerverwarmingsbuizen binnen komen.


De eerste groep in de maak...

De voorzetmuurtjes

Een aantal van de buitenmuren van de woning is niet geisoleerd. Ze bestaan 'slechts' uit een oude steense muur. Van binnenuit worden hier dik geisoleerde muurtjes voor geplaatst. Ook hier wordt gebruik gemaakt van een dikke laag steenwol tussen een raamwerk waarop gipswandplaten bevestigs worden.



Buitenmuur - kunststof folie - steenwol - gipswandplaat...


Hoekje met CAI, PSTN en 2 x WCD.


...en een 'afgetimmerde' wand... Lastig zo'n vooraf geinstalleerde rolluiken. Dat pijpje waar het lint doorheen loopt was natuurlijk niet lang genoeg meer...