De huiskamer (deel 3) - de vloer

Keuzes, keuzes, keuzes. Je kan het natuurlijk ook een luxe-probleem noemen. Wat voor vloerbedekking gaan we kiezen? De bestaande vloer bevat tegels. Iets wat handig is voor een schoonheidssalon maar niet bij ons idee van een knusse huiskamer past. Zelf denken we aan hout. Heeft een warme uitstraling, maar is ook warm. Neemt gemakkelijk de temperatuur aan van de omgeving en heeft iets speels en rustieks. Natuurlijk afhankelijk van de keuze die je maakt. Onze huiskamer is niet voorzien van vloerverwarming, maar da's juist okay als je voor hout kiest, hoewel er voldoende leveranciers zijn die je anders willen doen geloven. Maar da's natuurlijk flauwekul. Hout isoleert en is dus inherent niet geschikt op een verwarmde ondervloer.

Na veel wikken en wegen hebben we gekozen om voor gebruikt hout te gaan. We hebben een partij grenen planken bemachtigd die oorspronkelijk als dakbeschot gediend heeft in een Belgische school. Er is alleen een nieuwe mes en groef in gefreesd. De vloer moet iets van een cafe-uiterlijk gaan krijgen.

De planken zijn ruim vijf meter lang. Da's voor het leggen niet handig, dus ze gaan door de midden. Wat is een afkortzaag dan gemakkelijk zeg. Alle planken, voor zover nodig, netjes gemaakt en licht opgeschuurd. Over de tegels twee elkaar overlappende stroken isolatiefoam. En daaroverheen volle platen spaanplaat 12 mm. Met potlood om de 60 cm een streep getrokken en de planken op de deze lijn bevestigd met spaanplaatschroeven. En nu hoor ik je denken: "schroeven?" Jawel, alsof het zolderplanken zijn die op balken bevestigd zijn. Naderhand wordt een donkere olie aangebracht waardoor de oude spijkergaten en de nieuwe schroefgaten goed donker zullen worden.

Het resultaat houd je van me tegoed; ik moet nog een paar mooie foto's maken, want het is volgens mij wel gelukt om het gewenste effect te krijgen. Volgens Anneke heb ik het zelfs weer 'te mooi' gemaakt. Als je dit af kunt meten aan de hoeveelheid bloed, zweet en tranen die er in is gaan zitten, dan kan dit niet anders dan waar zijn. Respect voor iedereen die dit voor zijn werk doet.

De huiskamer (deel 2) - de muren en het plafond

Nu de daglichtkoepels er in liggen kan aan de rest van het plafond en de muren gewerkt worden. Zoals in een van de eerdere berichten te lezen is, moet er nog een afgesloten halletje in de huiskamer komen.

Een simpel scheidingswandje met rachels en gipsplaten voldoet hier prima. Natuurlijk een rolletje isolatie erin en de nodige elektriciteitsbuizen. Ik gebruik eigenlijk nooit van die holle-wand-dozen. Die zijn drie keer zo duur en werken in de praktijk toch nooit echt lekker. Zeker niet in combinatie met gipskartonplaten. Zelf gebruik ik standaard dozen die ik met twee schroeven bevestig aan een latje dat zelf weer bevestigd is tussen de twee staanders. Een beetje PUR ertussen en de dozen gaan geen kant meer op.

 Bij de drie oorspronkelijke kaptafels (zijn eigelijk stoelen !?) zaten vrij hoge stopcontacten in de muur. Da's natuurlijk minder fraai, dus naar beneden met die dozen. Gelukkig kwamen de elektriciteitsbuizen van beneden; da's niet zo vanzelfsprekend maar nu wel uitermate handig. Zo hoef ik de bedrading zelf namelijk alleen maar in te korten in plaats van opnieuw trekken.

En dan de gatenkaas van het plafond. Het zat werkelijk vol met stopcontacten, spotjes, industriele PL-verlichting (handig voor in mijn toekomstige garage), speakertjes en natuurlijk nu op de verkeerde plaats zittende centraaldozen. Bart en ik zijn aardig wat tijd bezig geweest om met behoud van het huidige gipsplatenplafond de totale layout van de elktrabuizen te veranderen. En daarna aan mij de taak om dit weer allemaal netjes te dichten zodat de stucadoor zijn werk kan doen. Want stucadoren, da's iets waar ik nog steeds niet aan begin.

Een detail van de lichtkoepel met afwerking aan de binnenzijde. De gaten in de zijpanelen worden gevuld met spotjes. Afgeleid van een idee van een collega op het werk. Zo komt 's avond het licht ook vanuit de koepel vandaan... Ben heel benieuwd.

Nadat de gaten allemaal weer enigszins gestopt zijn, kan de stucadoor aan het werk.

Eerst een verhoginkje plaatsen zodat het werk boven het hoofd wat gemakkelijker is. En dan lekker kliederen met spuitgips.

Wat een vocht brengt zo'n man in de ruimte. Aangevuld met het vocht van de verwarming overigens. Het was begin november en best wel koud buiten. Om de stucadoor goed z'n werk te laten doen had ik de radiatoren van de muur gehaald. In de retourleiding zit een stopklepje, die had ik dicht gedaan. In de toevoerleiding zit een termostaatkraan, die had ik zo dicht mogelijk gezet. Allemaal goed, zonder dat er ook maar een drup water lekte. Echter toen de stucadoor de schuifpui op een kier zette en een raam open deed om het ingebrachte vocht kwijt te raken, werd het zo koud in de ruimte dat de thermostaatkranen begonnen te lekken. Het was geen optie om de verwarming dan maar uit te zetten, omdat dan de rest van het huis ook zonder zat. Dus dat was dweilen met de kraan open. En natuurlijk maar tijdelijk. Na enkele uren druppelen was de druk van het verwarmingssysteem verdwenen en ging de ketel vanzelf uit.


Nietsvermoedend op mijn werk kreeg ik een telefoontje dat de verwarming het niet meer deed, of ik wat eerder naar huis kon komen... Thuisgekomen heb ik met wat McGyver-achtige fratsen met revetten, boutjes, moeren en fitterskit de lekkende kranen gedicht en het systeem weer op druk gebracht. Ken je McGyver, dan hoef ik je niets uit te leggen, ken je 'm niet, dan ga ik het je niet uitleggen.

Dat stucadoren is trouwens wel erg dankbaar werk. Al het werk wat daar vooraf aan is gegaan (he Bart), daar is niets meer van te zien, alleen het resultaat is nog maar zichtbaar, en dat is het stucwerk. Daar was onze stucadoor het zelf overigens volkomen mee eens. Maar petje af voor die man, wat werkt die hard. Ook al lijkt het af en toe alsof het gemakkelijk is. Hij kwam zelfs na het avondeten terug om de vaart erin te houden en binnen twee dagen klaar te zijn (vaste prijs, dus mij maakt het niet uit).

Ook de muren hebben we nog laten voorzien van een dun laagje schuurpleister. De muren waren niet echt slecht, maar toch wel behoorlijk rommelig afgewerkt en al vol beschadigingen en verplaatste stopcontacten. Voor een redelijk bedrag extra hebben zo en een netter resultaat en schieten we wat sneller op.

De huiskamer (deel 1) - koepeltjes

Een iets groter klus, de huiskamer. Dit aangebouwde gedeelte van het huis werd voorheen gebruikt als schoonheidssalon en is met z'n ruim 50 m2 de grootste ruimte van het huis. Wij vinden dat er niet genoeg licht in deze ruimte komt en hebben besloten er twee lichtkoepels in/op te plaatsen. Alleen welke? Die keuze is nog niet zo gemakkelijk. Uiteindelijk hebben we gekozen voor een vrij nieuw product van Velux - de daglichtkoepel. De meeste koepels komen toch een beetje over alsof ze voor een garage bedoeld zijn (met alle respect). De Velux-daglichtkoepel steekt daar - met zijn relatief hoge isolatiewaarde, standaard HR++ veiligheids(dubbel)glas aan de binnenkant, vrij vlakke heldere acrylaatkoepel aan de buitenkant en natuurlijk het onbetwiste kwaliteitsniveau - schril bij af. Klik hier voor meer info (en dan maar hopen dat Velux de info niet verplaatst).

Dus we (zwager Bart en ik) gaan met de zaag in de aanslag een perfect waterdicht dak open knutselen. Hoe dwaas kun je zijn.

Ook hier laat Velux zich van zijn praktische kant zien. Waar andere leveranciers het over de maten van hun product hebben en je als bouwer een rekensom uit moet voeren om de maten van het gat te bepalen, zegt de bouwbeschrijvingen van meneer Velux gewoon hoe groot het gat moet zijn. En jawel, die elektriciteitsbuisen moeten ook nog verlegd worden. Fijn werk he Bart, pffff.

 

Bart in actie met een paar spijkertjes. Bij het maken van gaten in je dak wil je natuurlijk mooi weer hebben. Door zo'n gat past namelijk een hoop regen. Onze zorgen op de dag zelf waren echter van andere aard, zonnesteek lag meer op de loer.

In plaats van een parapluie dus een parasol boven het bolletje. En om nu van het beeld af te komen dat ik zelf uit mijn neus heb lopen eten een actiefoto (jawel, dat ben ik) met ouderwetse schroevendraaier, om zo een beetje gevoel te houden voor hoe strak de bevestigingsschroeven aangedraaid moesten worden.

Voor mijn eigen gemoedsrust heb ik de koepel op een dikke rups zwarte 'Rubson Lekkage'-kit gedrukt. Zelf zou ik die kit 'anti-lekkage' noemen, maar goed... Vervolgens nog even amateur dakdekker spelen (en het was al zo warm).

En probeer dit nu niet met je huis-tuin-en-keuken-brandertje of verfstripper, ik kan nu uit ervaring vertellen dat dit niet werkt. Zelfs niet met onze kleine stukjes bitumen. Je hebt echt een professionele brander met bijbehorende gasfles nodig. En zelfs dan is dit werk nog niet zo gemakkelijk.

Beschermfolie verwijderen en acrylaatkoepel plaatsen en klaar is Klara.

En zo natuurlijk twee maal.

Plattegrond

Realiserend dat er lezers zijn die de indeling van ons huis niet uit hun hoofd kunnen opdreunen, bij deze een recent plattegrondje.
Tussen de leefkeuken, de bijkeuken en de huiskamer zitten twee deuren. Tussen de huiskamer en het 'Hok' niet. Achter in de huiskamer (boven) zit een schuifpui naar de tuin, aan de voorzijde komt nog een afgesloten halletje bij de voordeur. In het nisje bij de voordeur komt nog een zelf te bouwen meubeltje met kapstok en zitbankje met opbergruimte onder de klep.

Mijn 'Hok'

Liever noem ik het mijn hobbyruimte of mijn computerruimte, maar in de volksmond wordt het al 'pappa's hok' genoemd. Een keer raden wie daar mee begonnen is...

De ruimte achter de bijkeuken en met een open verbinding grenzend aan de huiskamer werd door de vorige bewoners als extra keuken voor de schoonheidssalon gebruikt. Er zat ook een heuse keuken in.
Maar die heeft inmiddels een andere eigenaar gevonden via Marktplaats. Wat een prachtig medium toch.

En toen was'ie weg...

Alleen deze - voor de constructie niet meer gebruikte - balk zat er ook nog. En nostalgisch als we zijn - niet - moest'ie wijken. Maar dit oude eiken balkje gaf zich niet zo gemakkelijk gewonnen. Ik dacht dat stukje wat in de weg zat wel effe met een geslepen beiteltje weg te kappen. Mooi niet dus. Dat spul lijkt wel harder dan beton. Uiteindelijk met een cirkelzaag om de twee a drie centimeter ingezaagd en met een hamer de plakjes losgetikt.

Wel mooi een zaagblad weg kunnen gooien (d'r zaten ook nog wat spijkers in verstopt). Zo weer een halve dag verder - weerbarstig stukje hout...


Want tegen deze wand moest een meubeltje geknutseld worden. Weer lekker bezig geweest met een aantal platen MDF, schroeven en bruislijm.

En zoals gebruikelijk de nodige potten verf. Aangezien de ruimte - die bedoeld was voor mijn hobby - toch vooral voor administratieve doeleinden (rekeningen, belastingen, vergunningen, tekeningen, deze weblog) gebruikt gaat worden, heb ik natuurlijk veel kastruimte nodig.


En dat moet er natuurlijk wel een beetje leuk uitzien. Kost dus ook weer meer tijd dan gepland. Story of my life.

Het 'Hok' is grotendeels af, maar de aandacht gaat allereest even uit naar de huiskamer. Zwager Bart kwam helpen met het plaatsen van twee lichtkoepels. Hierover in het volgende bericht meer.

Later nog een keer een update over het 'Hok'.

De bijkeuken

Alsof de tijd heeft stilgestaan, we zijn al bijna een jaar verder! Zo gaat dat met blogs, zo zit je elke avond een bericht te schrijven, en zo laat je het voor lange tijd onberoerd... Omdat we niet stil gezeten hebben volgt een aantal updates. Er zijn drie ruimtes aangepakt:

1. Bijkeuken
2. Computerruimte ('Het Hok')
3. Huiskamer

Allereerst de bijkeuken. Hier hebben we de meterkast en een hoek waar vroeger een pantry van de schoonheidssalon zat achter twee schuifdeurwanden verstopt. De ruimte heeft een nieuwe tegelvloer gekregen (dezelfde als in de keuken) en de twintig spotjes in het plafond zijn weggewerkt. Mijn eerste echte stucadoorsklusje. De wanden zijn voorzien van glasweefselbehang en met goede muurverf (Wijzonol satijn, net niet wit maar een tikkeltje rose) afgewerkt.

Aan de ene kant bevat de schuifdeurenwand drie deuren (hier maar twee zichtbaar) waarachter ook de meterkast zit...


...en aan de andere kant twee deuren:


Hierachter zijn voorzieningen voor een wasmachine en eventueel een wasdroger. Die laatste gebruiken wij echter niet. De vrieskist staat er 'tijdelijk' maar is gepland op een ander locatie in het huis. Daarover later (jaartje of ..) meer.